.
İdrakinin önüne ön-yargılar örüp de
Başkasından keramet umana ne demeli…
Asırlardır bin türlü garabeti görüp de,
Gözlerini gerçeğe yumana ne demeli…
.
Bir zamanlar İslam’ın vasfı bilimdi, fendi,
Lakin bilimi yendi fosil imamın fendi…
Olmuşken her alanda haç hilale efendi,
Suçu kadere yoran dümene ne demeli…
.
İman taciri nice cemaat ve tarikat,
Yaradan ile kulu arasında barikat…
Gösterip de süslenmiş hayalleri hakikat,
İnancı sülük gibi emene ne demeli…
.
Ümmeti küme küme bölme aracı mezhep,
Hak bağının gülleri sanmış olsak da biz hep...
Zerre korkmaz vicdandan hiç bir siyasi hesap,
Suriye’den yükselen dumana ne demeli...
.
Dururken bir kenarda akıl isimli tartı,
Dogmalarda bir mana arar eksi ve artı…
Bu dünyada sürünmek sanki İslam’ın şartı,
Afganistan, Pakistan, Yemen’e ne demeli…
.
Unutulan duyular uğramış da dumura,
Çağdaş dünya şartları alınmaz hiç umura...
Neşter vuracak yerde hurafe denen ura,
Başını halen kuma gömene ne demeli...
.
Dili, olup-biteni elin sözüyle anan,
Kalbi, derde-kedere elin közüyle yanan…
Allah diyen herkesi halis Müslüman sanan,
Şer yelinde savrulan samana ne demeli…
.
Veli BOSTANCI (Ankara, 2015)