yine yeniden

-bir ademin döşenir gözlerine yazmalısı
yakar kekremsi bir burukluk dudaklarını-

ikindi sonlarının telaşıyla yüklüyorum satırlara
delişmen yazgıları
anayasal bir bekleyiş içerisindeyim aslında
sorguluyorum tüm hain benlikleri
meğer ne çok yara varmış kabuk tutmayan
ne çok göz varmış demode giydirilmeye çalışılan
öyle bakacaksın, öyle göreceksin diye dayatılan
bizim olmayan dilden
bizden olmayan birinden

bizler çıplak bir çocuktuk
günahsızından çamaşırlar giyen
öte kavmin, savaş oyunlarından uzak büyüyen bir çocuk
böyle çıktık yola
böyle tempo tuttuk ısmarlanan ölümlere sahanlığımızda
maskesiz ve de dualarla

fırıldak fakat bir o kadar da sözde masum duranlara
bir söz atmalısın
vicdansız kıyılardan, ithal gelecek umanlara
bir değil, birden fazla söz atmalısın
kelamın bitene kadar

bir sebep lazım şimdi bize
ortalığı toz duman edecek bir amansız rüzgar lazım
sonrada kalan sağlar olacak bizimle hakikisinden
al olmuş toprağı avuçlayanların, konuşacak kelamları olacak

ısmarlanan mevsimler sonrası
biteviye yakarışlar döküldü yırtık, paçavra dillerden
önde giden, şahlanmış atların dibinde biçareler
biraz sukut biraz endişe
tüm vakitleri kaplayan derin lakin yerinde bir sessizlik

bir ademin döşendi yazmalısı yine
kızgın buğulu gözlerine

Vildan Poyraz Coşkun
09.08.2015

Herfene Edebiyat
Sayı 22- Bahar 2016