ÇOK UZAKTA BAKIŞLARIM...

Her zaman yaşamadıklarım
bu sabah yaşadıklarımdı.
gün karanlık, ben karanlığım.
ormanda saklanır gibi
saklıyorum avuçlarım da
sana olan duygularımı.
bir kazma bir kürek alıyorum elime
bir tutam toprakla sarıyorum kendimi.
bu sabah gene karamsarlık doldu içime.
ben karamsar ruhum karamsar.
beyaz melekleri beklemiyordum
nede beyaz atlı prensesi.
sadece hayallerime biraz gün doğsun istiyordum.
… Gün doğmadan neler doğarmış.
bir çocuk masumiyetindedir zaman
öyle anlatılır, öyle düşünmemiz sağlanır
umutlarımıza katran dökülmesin diye.
oysa biz daha doğmadan her yer karanlık .,
her bir yer bir yerlere satılmış bizden habersiz
bu durumda ne zaman günahkârdır
nede yaşadığın hayatın suçu vardır.
günahkâr kim, onu da bilemiyoruz ya neyse,
İnsan üzülüyor ama ne fayda.
.. çok şey yazmak isterdim, yazamıyorum
hayallerim hapis, düşlerim hapis.
okyanusun dalgalarının
kıyıya ulaşması kadar uzakta bakışlarım.
deniz hapis, kıyı hapis..
yarınlar yakındır, yarınlara umut bağlarken.
gecemiz hapis günümüz hapis.
bir hancının bekleyişindeyim ben sanki,
bir uğradım ki hancı hapis, han hapis.
işte, böyle başladı hikâye, ben gene düştüm yollara
yollar hapis ben hapis..
Gündüz Yavuz..