Kime uzun kime, kısadır ömür,
Bir düş gibi gelip, geçer de gider,
Sanmaki baki bir, yasadır ömür,
Bir kuş gibi konup, uçar da gider.

Yalan dünya bir han, insanlar mihman,
Azrail işine, hiç olmaz pişman,
Eceli gönderen, o ulu rahman,
İnsan şerbetini içer de gider,

Çalıdan çırpıdan, kuşun yuvası,
Balçıktan çamurdan, tüyden sıvası, 
Neslini devamdır, bütün davası,
Palazlanan yavru, göçer de gider.

Bir varmış bir yokmuş, hayat masaldır,
Ömür dediğini, günler kısaldır,
Doğmak da ölmek de, kutsal yasaldır,
Zaman kefenini, biçer de gider.

Canlıyla cansızın, yoktur bir farkı,
Evrimle dönüyor, kainat çarkı,
Canlıdan cansıza, bu suyun arkı,
Ruh tenden çıkmayı, seçer de gider.

Meyletme cihanda, mal ile mülke,
Kaldır sınırları, sevgidir ilke,
Dünya canlılara, ortak bir ülke,
Fırsat birgün elden, kaçar da gider.

Düşünen beyinler, sorup sorgular,
Sorgulayan vicdan, kendin yargılar,
Özgür olan insan, barış sergiler,
İnsanlığa bayrak, açar da gider.

İlimle bilimle, aklını kuşat,
Ne bir gülü kopart, ne kuşa taş at,
Kul Figani der ki, insanı yaşat,
İnsan ektiğini, biçer de gider.

Kul Figani (Erdem Gümüş)
29.11.2019
İzmir