.
Cehaletle ülkenin can damarı kururken,
Suçu haç’a, yıldız’a attıkça batıyoruz...
Müspet ilim, irfanla ilerlemek dururken,
Şeyhlerin kucağına yattıkça batıyoruz...
.
Budaklı bir kütüğüz insanlık nazarında,
Yontulup biçilmeden uygarlık hızarında...
Her sokakta kurulan hurafe pazarında,
Sahte huzur, saadet sattıkça batıyoruz...
.
Masallarla milleti uyutan hoca, alim,
Aslında kurtarıcı maskesi takmış zalim...
İstikbalin mimarı milli eğitim, talim,
Bilgiye dogma zehri kattıkça batıyoruz...
.
Beynimiz ebu, ibni nasihatiyle dolma,
Eğri, doğru ölçümüz bin yıl önceden kalma...
Bir dayı sayesinde muteber insan olma,
Hayaliyle kalbimiz attıkça batıyoruz...
.
Öteleriz çözümü, sabır sigortasında,
Debelenip dursak da bin derdin ortasında...
Şirk ve riya bulaşmış maneviyat tasında,
Sirkeyi bal misali tattıkça batıyoruz...
.
Şahsi ikbal uğruna kullarına cevreden,
Sarayı, saltanatı çıkarıp da devreden,
İradeyi doğrudan milletine devreden,
Atatürk’e sağ yandan çattıkça batıyoruz...
.
Halkımız çağdaş aklın ışığından kaçtıkça...
Lafla hayat harcayıp “kafire” el açtıkça...
Pak sanılan ağızlar yalan, dolan saçtıkça...
Günden güne peyderpey battıkça batıyoruz...
.
Veli BOSTANCI (Ankara, 2015)