14
Yorum
39
Beğeni
5,0
Puan
1094
Okunma

Yol bulamazken yolun ucunu.
Yollar yürürüm gece boyu
ihanetlerin açtığı yarayı
sarar yolculuklar.
Çıkarım her yokuşta kendime.
Meydan okurum
zamanın soğuk küllerine.
Kanadıkça toprak
çekildikçe bayrak olur anılarım.
Unutulmuş ayak seslerini
taşırım mecazlar sedyesine.
Tenimde can çekişir rüzgar
Toprağın izleri belir
elimin çizgilerinde.
Armağan ederim
yoksulluğu ölüme.
Vahşi bir çiçek açar
mezarımın üzerinde.
Ve her ölüm
bir şiir büyütür dilimde.
Sessizlik çınlar
eski zaman vehmiyle.
Bulutlar bile kalıcı
değilken gökyüzünde
Taşırım gururlu yalnızlığımı
özenle tutuğum güncemde..!
Ferdaca
5.0
100% (24)