16
Yorum
37
Beğeni
0,0
Puan
778
Okunma

dönüp baksam ardıma görürüm
ne büyük bir çadır çektiklerini hayatıma
her babayiğidin kolayca aşamadığı
çocuk ellerimi nasıl tutmaya çalıştığımı
nasıl duyduğumu sesimi
bir köylü kızı olmak ne zordur bilinmez
kendisi vardır yanında
arkadaştan anneden çok
yalnızlığını görür baktığı aynada
çatarsa kendisine çatar kaşlarını
gülerse kendisine
bilmem su testisi duyar mı
içinde kükreyen sızıları
o Leyla’dan Şirin’den kalan
dinler kalbindeki ince müziği
aşk nağmeleri çalar keman
neyle başından tüter duman
istemediği yöne akar hayat nehri
çocuk elleri tutmak dileğidir
çocuk ellerinin
onun geçtiği tünelden geçmeyecek
belki duyacak ağaçların türküsünü
ırmağın aktığı yönü görecek
ay yansıyacak denizine akşamda
sabah güneşe açacak perdesini
dönüp baksam ardıma
11. 11. 2019 / Nazik Gülünay