Gece yine pusuda...
Saat kaç bilmem ama,
Sanırım tamda giderken giydiğin ayakkabıya küfür ettiğim zamandayız...
Hasetin birikmiş..yıkanmayı bekleyen çamaşırlarım gibi..
Aşkın şehadet ağlarını ören örümcekler dans ediyor dört bir duvarda..
Karıncalar da sahiplendi evimi..
Ha bire birşeyler götürüyorlar benden..
Sigara izmariti yükseltileri uzanıyor her köşeden..
Gidişin birtek tekele yaradı..
Anlayacağın sahibi olduğum evin misafiriyim..
Bu dağınıklıkta Azrail bile gelse,
Beni bulupta alamaz canımı..

Allahım;
Yorulmaya başladım kendi cesedimi taşımaktan..
Emanet verdiğin bedende bir ruh yok artık..
Giden; geri dönüp, bana canımı VERESİYE kadar.
Alacağın olsun, borcumu deftere yaz...
Boyumu aşıyor ayrılık..
Kırık dökük ayna kalıntılarında tanımadığım bir süreti izliyorum...
Mübalağasız tabirle; ben onu hâlâ bekliyorum..