Yürüyorum siyah düşlerin gölgesinde
Islanarak hüzünlerin yağmurlarında
Çaresizliğin ecel oluşu
Dinmeyen bir sızıdır sol yanımda
Sözler kifayetsiz anlamsız kalıyor
Yitip giden canların ardında

Kör sağırı oynuyor tok yatanlar
Ya da iş olsun diye
Umursamış gibi ederler bir kaç lakırdı
Sonra yine bildiğini okurlar
Oysa yitip giden canların ardı kesilmiyor
Yalandan ettiğiniz bir kaç lakırtıyla

Gerçek şuku zenginden alınıp fakire verilir
Şimdi tam tersi yaşanıyor
Fakirden alıp zengine verenler var
Vicdanım bu haksızlığı kabul etmesede
Tek el misali çaresiz kalıyor
Çaresizlik yaşamak isteyene ecel olunca

Elbet zorluklara karşı sabır gerek
Sadece dilde söylemesi kolay
Yiyit muhtaç olunca kuru soğana
El açar olursa namerde
Sabır kelimesinin değeri kalmıyor o anda
Çaresizlik ecel oluyor yaşamak isteyene

Zenginden alıp fakire ver
Çaresizin derdine çare ol
Ecel olmasın çaresizlik
Vadesi henüz dolmayana
Bilmem bu sözüm kar edermi
Harama helal diyene
Ya da sadece kendini kendi gibi düşünlere