Fiskos masalarında godoşlarla kaşarlar,
Namuslu insanları yeriyorlar durmadan.
Kendi yalanlarına inanarak yaşarlar,
Bilmem nasıl dururlar laf yiyip kudurmadan!

Yarın kim bilir kimin boş geçen düne yanın.
Şöhret budalaları yeter artık uyanın!
Haspalar çıkardılar çivisini dünyanın,
Bir yerleri kaşınır yedikleri hurmadan!

Benlik nedir kimlik ne düşün özünü kavra.
Boşa geçen bir ömrün neticesidir mavra.
Aşk nedir sevgi nedir sizin için palavra,
Yuh olsun zevkinize zevk alır kıvırmadan!

Tini vurup sine gir ölümün yüzünü gör.
İster cehennemde yan, ister yerin olsun tör.
Gerçekleri görmeyen ya nankör ya bakar kör.
Hırsınıza boğulun âlemi kavurmadan!

Yalan yanlış kör topal ağır aksak tüm işler.
Hayat ipin ucunda cüzdana gebe düşler.
Keşkeler çarşısında kan deryası gülüşler.
Kendimize gelelim kader tokat vurmadan!

Ümit Zeki SOYUDURU