Hiçbir şey değişmedi, sen gideli kardelen;
Ben hala eski benim, sen hala bendeki sen!
Huzursuz oluyorum kin güdeli kardelen;
Sen nefret büyütmüşsün, acılara mahsuben!

Hiçbir şey değişmedi, ben hala yazıyorum;
Bazen kalbi bazen de ruhumu üzüyorum;
Hasret kalbi bitirir, ben bunu seziyorum;
Hayaller siliniyor gözümde desen desen.

Hiçbir şey değişmedi, giderken mevsim kıştı;
Gördüm ki yüreğinde aşkın ateşi düştü;
Benimse, yokluğunla ateş içime düştü;
Yanmalara razıyım, " Geri dönerim" desen.

Hiçbir şey değişmedi, yüreğim hala deli;
Günahı artsın diye aşktan kalkmıyor eli;
Onu da tüketecek bu acılar, besbelli;
Başında döne döne kavak yelidir esen.

Coşari bu yangında ne ışık var, ne duman;
Uykusuz kalıyoruz geceleri çok zaman;
Ne gönül unutuyor, ne de gidenler pişman;
Bu kahrı çekeceğim, yaşım olsa da seksen.

İbrahim COŞAR