Dünüm sisli, yarınlarım karanlık;
Heves geniş icraatlarım yarım.
Motor arızalı ölüm bir anlık;
Hava soluduğum sürece varım,
Evde ölü bulunmaktan korkarım!

Yaşlanmakta zamanın da var payı,
Her nefes azalır ömürde sayı…
Dizler artık çıkamıyor rampayı,
Tükenen bedene hep isyankârım,
Evde ölü bulunmaktan korkarım!

Hasret kaldıklarım dinmeyen sızım,
Sönük gezer gökyüzünde yıldızım.
Kalabalık içinde de yalnızım!
Mevsimi şaşırmış şaşkın bir karım,
Evde ölü bulunmaktan korkarım!

Aynalar ak gösterdikçe saçımı,
Yalnızlık ürpertir durur içimi.
Ömür iki nefes, bir su içimi;
Oysa eşim dostum var ise varım
Evde ölü bulunmaktan korkarım!

Yalnızlık, kalburla suyu taşımak;
Zor bir şey bu yaşta yalnız yaşamak.
Coşari tüm işin yara kaşımak…
Yaşamayı bilmeyen bir sakarım,
Evde ölü bulunmaktan korkarım!

30.08.2024/Samsun

İbrahim COŞAR