Ey gönlümün gül perçemi
Ömrüme gözyaşlarını seyran eylediğim
Kabaran azgın sularda boğuşurken ben
Gönül dünyamda katmerleşmiş
Yaralarımın hali nicedir
Yaşadığım matem günleri sileceğim defterden
Yüreğimdeki solmuş yaprakları söküp bir bir
Maviliklerin en dibine atacağım
Yeniden filiz vermesi için kim tutacak peki elimden
Hergün yüzüme çarpan aynaları da kırıp yok edeceğim
Hatırlatmayacak bana geçmişin ayak izlerini
Kimliğimin içinde yaşarken ben
Kim açacak ruhumun penceresini
Kim atacak pencereden yasemin kokulu defteri
Güzel günler için
Umut meşalemi yakacağım oysa ben
Söyle
Kim inanır bana
Kim anlar
Geçmişin izlerini yok ettiğime
Ruhumdaki güneşin aydınlığını kim görür
Sevgi gözlüğü taktığımı kim bilir
Aşkla kaleme sarıldığımı
Aşk yüklü rüyalarda
Hayallerime koştuğuma
Kim inanır ki
Kim