Zevâl oldum yoktan öte…
Yokum ama, çoktan öte…
Öldüm gittim çoktaaan öte…
Attı gitti bu aşk beni.

Vardır o, tâ vardan öte…
Yârdır o, ağyârdan öte…
Arş denen diyârdan öte…
Saldı gitti bu aşk beni.

Bir, aşk hâldir hâlden öte…
Kızarttı da lâldan öte…
Tatlandırdı baldan öte…
Yedi gitti bu aşk beni.

Hâl, mal oldu maldan öte…
Mal dallandı daldan öte…
Tam sallandı saldan öte…
Tuttu gitti bu aşk beni.

Güller de güllükten öte..
Ötmek bülbüllükten öte..
Bülbül o ötmekten öte;
Yaktı gitti bu aşk beni.

Bülbüller aheste öte
Güllükte, kafeste öte
Gayri, her nefeste öte;
Taktı gitti bu aşk beni.

Aştım da civârdan öte…
Ten denen duvardan öte…
Nefs denen davardan öte…
Sürdü gitti bu aşk beni.

Karalığım ziftten öte
Koşturuldum çitten öte
Eh, koşuldum çiftten öte
Sürdü gitti bu aşk beni.

Yasaklıyım sitten öte…
Pasaklıyım bitten öte…
ALİ denen çitten öte…
İtti gitti bu aşk beni.

(ALİ MEHMET TÜRKOĞLU)