Ne kadar bilirsen yüktür, sevemezsen;
Yalan söylemektir gönül veremezsen;
Gönül vermek can vermektir eğer bilirsen,
Eğer bilmezsen, bilmemektir ne bildiysen;
En güzel bilmek, sevmeyi bilmek…

Bilmen neye yarar aşk ve sevdan yoksa?!
Kıl sen aşkta karar eğer bilesin varsa;
Bilsen sana zarar, eğer sevesin yoksa;
İlim sende ne arar, aşktan nasîbin yoksa?
En güzel bilmek, sevmeyi bilmek…

Bildim deme, olmaz; sevdim de, pek hoştur!
Aşksız bilmek olmaz, öyle bilmek boştur;
Bilmediğin kalmaz, hele gönlün coştur…
Coşturmazsan olmaz, ehl-i gönle suçtur;
En güzel bilmek, sevmeyi bilmek…

Tam sev ki, bilinir de tâ nice sırlar…
Tâ hatta gelinir, ileriye fırlar…
O an yâr bilinir, tâ ki fenâ kılar;
Mevlâ’ya yâr denir, sevene bahtiyar…
En güzel bilmek, sevmeyi bilmek…

Günahın bin okka, bak, kanmaktan ötürü!
Dil takka, el tukka, bak, anmaktan ötürü!
Kayarsın bak muhakkak, banmaktan ötürü!
Gel, öğren, bil… Hakk’a tam yanmaktan ötürü!
En güzel bilmek sevmeyi bilmek…

Cennet hoştur âşıka nâşûkundan ötürü;
Âşık ondan bambaşka…! ma’şûkundan ötürü;
Nâşûksa ma’şuk çün âşığından ötürü…
İnler cennet, âşığın mâşûğundan ötürü;
En güzel bilmek, sevmeyi bilmek…

Kuldur düşen yola, bağlamaktan ötürü;
Yola düşen bula, sağlamaktan ötürü;
Boldur düşen kula, ağlamaktan ötürü;
Ağlamaksa, ola çağlamaktan öütrü;
En güzel bilmek sevmeyi bilmek…

Bilmek-sevmek Ledün’le, Hakk’ın izni ile,
Farz-û vâcib ile ve de sünnet ile,
Bir de icmâ’ ile, bu da ümmet ile…
Sonra kıyâs ile… Yârab ver ALİ’ye…!
En güzel bilmek sevmeyi bilmek…