Alıç dalda bekliyor, beni kim toplar diye
Gül dalından düşmüyor, bülbüller yoklar diye
Karga dalda dolaşır, gül kargadan rahatsız
Bülbül alıç topluyor, gül ise, elbet bahtsız

Dalları dikenliyken, alıç ister toplanmak
Bülbül güle darılmış, gül istiyor koklanmak
Sen seni seven kuldan, nasıl uzak kalırsın
O seni sever iken, intikam mı alırsın

Ben sana aşık oldum, ilk baharın başında
Yaşını da sormadım, sandım yirmi yaşında
Yüreğime taht kurdun, şimdi onu yıkarsın
Yüreğim zaten yanmış, bir de sen mi yakarsın

Vicdanın yok mu senin, tutunsam ele gelmez
Canımdan öte sevdim, sevmeyen kıymet bilmez
İyi günde, kötü günde, senden asla ayrılmam
Rüzgarlar sert esse de, derdin yine savrulmam

En hafif rüzgar bile, onu silip süpürdü
Sinemde kalbim yoktur, bakın söküp götürdü
Dalda kalan alıcı, bırakın kuşlar yesin
Karga kıymet bildiyse, bırak gül, onu sevsin

Yuvalar darma dağın, sam yelinde savrulur
Başaklar açamadan, sanki yanar kavrulur
Sevenler sevdiğini, çalıyor taştan taşa
Kaderde ne var ise, geliyor elbet başa

Kıranlar kırsın seni, sevdiğini bırakma
O hançer vursa bile, sen dilini uzatma
Nimetullah çekinme alıcı, sen de topla
Sevdiğini unutma, yine sen sarıp kokla

31.10.2019

Şair yazar: Nimetullah Şentürk
Niğde/