DÜŞME

Bedeni hastalık, derler sarınca
Yatağa uzanıp bağlı kalınca
Para getirmeyip cep, boş olunca
Değerin kıymetin kalmıyor dostum

Yastığa koyup ta kalkmazsa başın
Çok genç olsa bile kadersiz yaşın
Gözünün üstüne düşünce kaşın
Kaşını sevenler bakmıyor dostum

Yaralar sarınca o nazik teni
Başka bir odaya atarlar seni
Dostların düşmeden gelirdi hani
Düşünce dost bile gelmiyor dostum

Öldün mü diye bazen bakarlar
Sağ görünce seni tavır yaparlar
Kuru ekmeğine zehir katarlar
Diri diri kabre atarlar dostum

Yar deyip sardığın sarılıp yatmaz
Üstüne tertemiz yorganı atmaz
Gülden sakındığın evladın bakmaz
Canından kopanlar sormuyor dostum

Üç gün yatak sonra toprak diyenler
Boşa dememişler böyle erenler
Düşer elbet bir gün seni yerenler
Herkes ettiğini bulacak dostum

Hasta değilim ben, bunlar gördüğüm
Dost yarası benim merhem sürdüğüm
Dost acı çekerken azdır güldüğüm
Gülersen sana da gülerler dostum

Niğmetullah düşme! Kaldıran olmaz
Düşenin derdine çare bulunmaz
Sağlığını koru onsuz olunmaz
Düşmezsen dostların çok olur dostum

03.11.2019

Şair yazar: Niğmetullah Şentürk
Niğde