Ezberden gittim hep hayatı
Ezberden çaldım
Söyledim,dinledim
Haykırdım bazen
Çığlık çığlığa şarkılar söyledim
Şarkı sözleride çalıntıydı
Şiirlerimin dizeleride
Sevgimin şevkatide
Bende bir şey yoktu hayatla
Benden kalanda
Gözyaşımda yağmurun damlacıklarıydı
Heveslerimde hep yalandı
Yüzümdeki gülücüklerde botoxluydu
Kaprisdendi yüreğimin sancısı
Hiddetimdendi,nefretimdendi
Sevgisizliktendi
Ağrım,sızım çoktu
Ama susturmuştum ,uyuşturmuştum
Narkozluydu duygularım
Ben hayatı ezberden yaşadım
Ezberden gittim
Okul sıralarında bile
En iyi dersim ezberimdi
Çabuk ezberliyordum herşeyi
Çarpmayı,bölmeyi iyi çözüyordum
Bir tek çıkarmayı beceremiyordum
Iyi niyetimden
Topluyordum herşeyi
Acıları,vefasız dosları
Nankör arkadaşları
Ìyiydi ya ezberim
Senide iyi ezberlemiştim
Tek istikametti yolum,tek şerit
Sağım solum yoktu
Vitesi ya geri ya ileri takıyordum
Geride karanlık bir gece
Ìlerde yine ezber bir tablo vardı
Kendimden hiç bir şey yoktu
İçimde biriken cümleler dahi
Alıntıydı,çalıntıydı
Gömüyordum tek tek harfleri
Habersiz kendimden
Ben diye birşey yoktu ki bende
Ölüm insanın
En korktuğu şey değildir
Hayatın sonuna geldiğinde
Sahici bir yaşamın
Hiç olmadığını farketmektir
O yüzden...
Peşine düşmedim hayallerimin
Olmadı da bir hayalim
Ya her neyse
Boşvermeli şimdi bunları
Hiç düşünmemek en güzeli belki de
Ben diye ben yok ki zaten
Hayatım alıntı,çalıntıdan ibaret
Şiirimde öyle
Cevapsız kalsın sorular bende

Ezberden çaldım zaten hayatı




sevay