Saçlarıma ak düştü, gizli sevda düşlerken
Solunca çiçeklerim, otuz küsür yıl gittim
Adını sayıkladım, dudakları dişlerken
Vatanımı terk ettim, dörtbin metre yol gittim

İlk gördüğüm andı o, kalbim yerinden çıktı
Kapılmıştım bir kere, yeni aklım kaçıktı
Rüzgarla süzülürken, kanatlarım açıktı
Gölge yapan çınardım, kolu kırık dal gittim

O güzel cemaline, andı içip sözlendim
Edep haya içinde, bakıp bakıp gizlendim
Gözden akan damlayla, yeniden Filiz’lendim
Sevdiğim almayınca, ahu figan dil gittim

Bülbül gibi zarımdır, aklım gonca güllerde
Gökyüzüne yazıldı, aşkım kaldı dillerde
Geçen ömür tükendi, kaldım yaban ellerde
Ömrümüz heba oldu, iki gözden sel gittim

Gözlerini düşlerken, elbet gider ağrıma
Bu benim son bağrışım, kulak verin çağrıma
Sonbaharı yaşarken, hazan düştü bağrıma
Yıllara boyun eğdim, rengi solmuş gül gittim

Her gözüm binbir çeşme, akağını şaşırmış
Yüreğim alev alev özüm yakmiş pişirmiş
Aras’ım bu ne aşkmış, gurbet ele düşürmüş
Hayelini yaşarken, eriyerek tel gittim

İSHAK ARAS
ishakaras(mihman)
9 Ekim2019

üstadların kaleminden

Ömrüm boyunca bir gül sevdim diken battı
Hasreti kanatıyor dertlerime dert kattı
Gözlerine baktımda acı içime aktı
Bilinmez efkarında sızlayarak yol gittim.
Yorgun Bakışlar, kardeşime çok teşekkür ederim