İnsanlıktan çıktım, duyarsızım ben
Topraktan taşlardan, özür dilerim
Doğayı katlettim ayarsızım ben
Bitkiden, kuşlardan özür dilerim

Loş ortamım ne gecedir ne gündüz
Kirimi yıkamaz, Fırat’la, Gediz
Bu dünyada bakış açım, düzdür düz
Yararlı işlerden özür dilerim

Ormanlar yakıldı, gördüm gözümden
Tabular yıkıldı, çıktım sözümden
Mevsimler değişti benim yüzümden
Yağışsız kışlardan özür dilerim

İşimi gücümü yokuşa sürdüm
Sevgisiz hodgamla çıkışa erdim
Ömrümü kibirli bakışa verdim
Çatılmış kaşlardan özür dilerim

İnsanım ben el üstünde ganiyim
Bazen merhametli, bazen caniyim
Anladım ki ölümlüyüm, faniyim
Kalıcı düşlerden özür dilerim

Kirlendi Menderes, ağlar Aras’ım
Ellerim yetişmez ilamlar asım
Benim neslim, geleceğim mirasım
Sıfır beş yaşlardan özür dilerim

İshak Aras (mihman)
Söke Aydın