Kafkaslardan geldin sen, simgeni Kurt edindin
Gönlündeki ateşi bensiz yakma küserim
Dikenli çiçekleri, kendine yurt edindin
Bahçene gül fidanı bensiz dikme küserim

Bastonunla gezerken, aklında devlet kurdun
Gece gördün rüyayı, sabah hayıra yordun
Batıya odaklandın mavi dünya buyurdun
Turan yolu gözledin, bensiz bakma küserim

Başında karapapak, sırtında ki kürkünle
Sevda oldun yurduna, eşiğinle barkınla
Altay’lardan Tuna’ya, Aras oldun ırkınla
Aşk kaynağım arkım sen, bensiz akma küserim

Her karış toprağına, yaş koymuşuz beraber
Besmeleli temele, taş koymuşuz beraber
Bu davamız kutludur, baş koymuşuz beraber
Göğsüne Ay-Yıldızı, bensiz takma küserim

Hüzününe ortağım sevinçli günde varım
Beraber yaratıldık, sen varsan bende varım
Ecel gününe kadar, bu fani tende varım
Kurulu düzenini, bensiz yıkma küserim

Sen sakladın mahremi, uzaktan bakan çıktı
Bayrağa el atana, kurşunu sıkan çıktı
Ülke üstüne ülke, sen kurdun yıkan çıktı
Biriktirdin öfkeni, bensiz dökme küserim

Mihman’ım şahlanırken şiirle geldi komut
Varlığını tüketme, yarına kalsın umut
Gelecek ufukları, daraltmadan geniş tut
Aya mediven daya, bensiz çıkma küserim

İshak Aras ( mihman)
Söke Aydın


Mesut, Mihman’ı der ki, bu ne kutlu yolculuk
Yola çıkarken olsun katığımız doğruluk
Cesaret, kararlılık bu yolda bize kurtluk
Pusu kurarken başa bensiz çekme küserim...
Mesut Tütüncüler