0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
723
Okunma
Yastığa başım ne vakit varsa
Kirpiklerim gözlerimi zora ki kucaklıyor
Renkli rüyalarımı sarıp sarmalayan
Karabasan oyununu sergiliyor
Rahat huzur vermiyor
Yeter be yeter artık
Meleklerim rüya duvarı dibinde
Sus pus kaldı
Bu gece her şeye inat
Gök kuşağı renklerimi saçacağım
Meleklerimle coşacağım
Yüzümde tebessümle sabaha göz kırpacağım
Kıskansın güneş
Rüyamdan doymadan uyanmayacağım
Yok bundan sonra öyle
Çevreme bakınmak yorgun gözle
Işıltılı bakmalı kara mercekler.
Ala bildiğine saldım ipleri
Vurdum duymaz uyuyacağım
Bu gece
Gökyüzü salça kutularını sallasa
Tava tencere havada oynasa
sabaha
Öldüm mü diye ahali kapıma dayansa
Rüyama doymadan uyanmayacağım
