gözlerimde unuttuğun kimlikle kredi çektim aşka
sanırım bu yüzden geliyor haciz, yalnızlığına


oh olsun,
kim dedi severken ayrıl diye sana..


gerçi faizler düşüktü o zamanlar
kefil de istemiyorlardı
yoksa nasıl dikerdim
aşk apartmanını


yakında icralık da olursun sen, pişmanlığınla
ayrılık kapına dikilir,
artık keşkelerden mi çekersin
vicdanından mı bilemem
yoksa el konacak kalp varlığına..


yokluğunda kitap okumak gibi gereksiz işlerle meşgul etmedim kendimi
sinemaya da gitmedim
resmi bırakalı yıllar oldu
ki biliyorsun


biliyorsun ki yalnız bırakamam kendimi
bilhassa senden sonra


keşke sen,
son olsaydın da
gelmeseydi aşk
defalarca bu başa


üzülme,
kimliğimi unuttum diye
çünkü daha beteri de var


ellerime kalemi tutuşturup
bırakmıştın mesela


oysa hesap etmeliydin
aşk yazılır kağıda


ayrılık yazılır
umut yazılır
kazılır anılar
söz hafızasında


sen aşkın tekerleğini icat ederek gittin
haliyle yaya kalamazdım

kusura bakma sevgilim..