O mevsim gözyaşları kadar yaprak dökümü oldu
gözlerden süzülense bir dizi suskunluktu.

Yürüdüm.
Şafak kilitlendi yolun sonunda.
Seni yürüdüm seni.
Bir toz bulutu kayboluyordu ufukta.
Çocukluk haritamdaki hangi ülkemdin sen,hangi kıta
Hangi şehrimdin hayat yolumun kesiştiği .
Güvecin gözlüm derdin bana

Güvercin gözlün güllerin gerisinde...

Tapınak tapınak dolaşırdık.
Kiliselerde Meryem ananın silueti
Büyük camide en yüksek kubbe olurduk birden.
Ve sevda tapınağımızın nefesini
Elimizde gümüş tespihlerle solur
Gümüş seccadelerde , o en büyük aşka yakın dua olurduk.

Güvercin gözlün güllerin gecesinde...

O mevsim gözyaşları kadar yaprak dökümü oldu
Gözlerden süzülense bir dizi suskunluktu.

Saklambaç oynadık yağmurla o mevsim
Gözlerimi kapadım hadi say dedi,
Unutulmuş romanlardan parçalar saydım
Gözlerim aralandı yağmuru bulamadım.

Menekşe mermerler menekşe morunda...

Yolladılar seni
En derine en uzağa
Karanlığa yolladılar.
Kanlı bir el gibi tutup
Sonsuzluğa yolladılar
Güneş açmaz rüzgar esmez
Bir diyara yolladılar
Ölüm müydü ayrılık mı
Aldırmadan yolladılar
Gün batımı çığlığına
Bulayıp da yolladılar.
Yolladılar seni
En derine en uzağa
Karanlığa yolladılar.

Menekşe mermerler merdiven morunda

Güvercin gözünden fışkırmış kanım ben
Işığına çek beni
Ey çığlık dönencesi !
Ben kasırgalar getiren bir rüzgarım şimdi.

ayşegül aşkım karagöz
(rüzgar çanları)