16
Yorum
39
Beğeni
0,0
Puan
694
Okunma
gücün ne kadar
ne kadar gücüm
bir sokağı koluma takamam
göremem
pencerede ağlayan çocuğu
çocuk ismini biz vermişiz ona
boyuna bakmışız
kendi çocukluğumuza bir baksak
anlarız
bizimle aynı yaştadır insanlığı
belki de bir çocuk taşır sokağı
ayakkabısının altında
çölü savaşı acıyı taşır
sonra öldürmez annesini kardeşini
öldürse de düşman
çantasında taşır
ey çocuk gücüm, çık açığa
varsın kalem kadar olsun boyun
bir pencere açıklığında dünyan
iyi bak
görürsün
şu tepenin ardında neler yaşanır
sesleri duyulur yoldan geçenlerin
bir işi olması ne güzeldir der bir kadın
çalışan diğerine
nereye diye seslenirim uzaktan
kuşburnu toplamaya der
çayın ilerisinde
kuşburnular var
yüzü güler
ilâç gibi gelecek belli
evde bekleyen çocuğa
18. 09. 2019 / Nazik Gülünay
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Cevap Yaz