1
Yorum
26
Beğeni
4,8
Puan
755
Okunma
Ellerim kahve
Gözlerim
Seyyahın çatı arası basamağını kırar gibi
Bir dizi kuyu ezgisinin su öykülerinde
Eritir yağmuru görür, ezbere bildiği her şey
Her şey, hiç şey.
Ölü alacakaranlık,
Bilmem kaçıncı mevsim, kaçıncı senfoni
Ağır duanın dudaklarıyla kendi yüzünü çizen seyr
Bakar göğe inler
Kar mı yağıyor yoksa avlulara
Avlular ki küle gizlenmiş seyyahın elleri.
/
Erguvani açan bir bahçe değil. Bordo
Kapıyı çalan ağacın gölgesi
Kuzeyde acısını yansıtan sessizlik
Oda boş
Göğsüm. Bir kırıklık
Kuşlar önceden gitmişlerdi ya
Olsun
Yol kenarına sızan sarnıçlar var
Olsun.
5.0
83% (10)
4.0
17% (2)
Cevap Yaz