" Yağmura bakın
Ne kadar güzel !
Puslu pencere de bir el
Şefkatle arzuyla diyor
Islanma şu köşeye gel ?..."

Yıllar geçti bu satırlardan sonra
Keşke tekrar öyle
Yine yağmur yağsa
İliğime dek ıslansam
Pencerenden yine sen baksan
Ama bilerek ben,
Seni görüp görmemiş gibi yapsam
Sonradan da bir güzel hastalansam…

Ve sen,
Sırf bu yüzden
Benim için üzüntülere gark olsan
Kendini tek suçlu bulsan
Beni bekliyordu üşütüp hastalandı diye inansan
Şahane mutlu ederdi
İnan ki,
Senin bu boyutta düşünüp merak etmen beni…

Oysa sen şimdi yoksun
Çok sular geçti köprülerin altından
Üstelik başka bir kentte yaşıyorsun
Dahası evli ve iki çocuklusun…

Aramız hiç yoktan bozulmuştu
Derken sana bir başkası da aşık oldu
Onunla yuva kurdun
Haliyle beni unuttun
Galiba yüreğinden de kovdun ?
Belki de hayatının gizli bir köşesine koydun…

Zaten ben de senden sonra da artık
Hayatta ha var, ha yok’tum
Ama hala daha ben
Yine senin bildiğin o’yum
Aşkının yokuşların da koşturmaktan
Ruhumu bir türlü kurtaranıyorum...

İşte benim şu an ki en son durumum
Ama neyse,
Sen say ki ne diyeceğimi unuttum
Boş ver bu husus burada kopuk dursun ?
Belki bir gün bir şiirim de yine okursun
Orada beni gerçek bulursun
Lakin benimkisi bugün için artık,
Maksat yaşamak olsun !...
X
=================
İ.HAKKI GÜRCANOK
=================
== K Ö Y C E Ğ İ Z ==