7
Yorum
18
Beğeni
5,0
Puan
4172
Okunma
Aklımın ûcra köşelerinde
bugün seni kesiyorum.
dizlerim toprağa düşerken
lisanı merhametine
’gem’vuruyor.
Öd’mdeki cellat tüm çiçekleri sunuyor
uzaklığa inat!
yüz kere çehrenin gölgesi kapanıyor
bin geceden mahmur uykularıma.
artık
revadır bana bu saltanat
annemden kalma.
en zemberek gecelerde
gözlerin diyorum
gözlerin...
kıyısında bir yer var
ne zaman değsem
nihavent bir makam doldurur
dudaklarımı.
ansızın hudhud kuşları
peydah olur
cennet sakallarında..
5.0
100% (9)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz
