Boş bir o kadarda nahoş zamanlarda
Eksik kalan yanımı topluyorum

Tahta pencereli o eski ev var ya hani
İşte o pencere ardında sokakta olanları izliyorum
Belkide artık olmayanları düşlüyorum

Cam ayna oluyor çocukluğum yansıyor gözlerimden
Uzanıyorum geçmişe

Çığırtkan sesiyle tepside yoğurt satan
Mahallenin topal yoğurtçusu çıkıyor
Leblebi tozu aldığımız bakkalın önünden

İki eski gömleğe Çingen lastiği veren
Eskici rıza amca geliyor
Siyah ceketi hala üzerinde bak

Somun ekmek doyurmazdı bizi
Çarşı ekmeği almak için fırına koşardık
Yarışı kim kazanırsa sıcak ekmeği o taşır
Onun elleri yanardı
Hatırlarmısın elim yandı ağladım diye
Yarışı hep kaybederdin bilerek
Benim bilmediğimi sanarak


Köy peyniri arasına birazda maydanoz
Ayaküstü kahvaltılarımızın tadı yok artık dilimde

Kapı önündeki dereden yolları sulardık
Sende kerpiç evin tahta kapsını aralar gülümserdin
Kimse bilmezdi sen her sabah kime gülerdin

Biz göçtükten sonra duydum ki
Fırın yarışını kaybetmemişsin hiç
Yol sulanırken kapı ardına çıkmamışsın
Ayaküstü sıcak ekmek arası kahvaltılar yapmamışsın

Bak ben yine tahta pencere önündeyim
Sen tahta kapı ardında

Bir tek farkla

Yolu sulayan kızım
Kapı ardından gülümseyen oğlun


şev