3
Yorum
12
Beğeni
5,0
Puan
3459
Okunma
Bu şehir..
yüzümün yılgın güftesi
olmaz dediğim demde
takılıyor içim çengel prangaya.
yükü ağır geceden ölüyorum,
tüm renklere..
ellerim buz kırağından kalma
bir ayrılık şarkısını
yana dolana bırakıyor toprağına..
arifeden kalma kalp çarpıntısı
inerken bed kişnemelere
bu şehirde sensiz uyanmak
firavundan kalma cinayet
haman dan el veren hiyanet gibi...
Bu şehir..
otuz satırda verdiğim cinayet
her yüzde mezar oluyor içime,
bela ile bakıyor
iki gözümün kementine.
sûreti aklımın çıvgın mahremi
ah bu zindan!
vursun bir lahza gecenin çeperine...
sarmaşıklar dolansın!
varsın sarsın haşereler
sapsın manası ne varsa
doğmasın bu şehre züht..
vuslat’ı hicap’sa
kapansın tüm sayfalar..
--
5.0
100% (7)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz
