Hey garson!!!
Bana bir duble rakı verir misin lütfen?
Mümkünse masamı atayla, uyarla, arifle donatır mısın?
Haa bu arada unutmadan söyleyeyim su dolu bir kavanoz içine süreyyayı koyup masamı süsler misin?
Çünkü bana geçer dediler.
Geçmedi!!!

Bana hiç öyle kaşlarını çatıp bakma cemal bey...
Hem suçun boyundan uzun hem de masanın en kıymetli yerindesin.
Bak işte Turgut bey, işte sen...
Hadi anlat Turgut beyle evli olan Tomris hanıma yazıp yolladığın şiirlerinden.
En çokta bana geçer deyip ama bir türlü geçmeyen yaralarından.

Ya sana ne demeli Oğuz bey...
Oysa giderken yüzünü bulaştırdığı havluya akıttım tüm gözyaşlarımı günlerce.
Bak boynumda el sürdüğü kapı kolunu söküp yerinden kolye yaptım.
Hiç içmediği kahvenin bardağını kırdım, bileklerimi kestim, saçlarımı da...
Halımın deseni A+Rh pozitif kırmızısından, içim mi katran karası.
Bu yüzden bana uyku borçlusun.
Çünkü alışırsın dedin.
Alışamadım.

Eee Ahmedim döndük dolaştık geldik mi kürkçü dükkanına?
Bugünden itibaren yasaklıyorum sana sevmek ve beklemekten ibaret şiirler yazmanı.
Ulan merak etme gelir dedin.
Çok güvendim be bu sözüne.
Bak şimdi suratıma.
Geberiyorum sayende beklemekten.

Şimdi bana bir dal sigara verin.
Ve aranızdan sesi, ciğerim kadar yanık bir gönüllü seçin.
Bana bu gece sezenden şarkılar söylesin.
O söylerken bu masadan biri bu gece, burada, hemen şimdi avaz avaz ağlasın benim için.

Öyle boynunuzu büküp vicdan muhasebesi yapmayın...
Bana bir kaç sebep verin.
Yaşamak için.
Biliyorsunuz neresinden tutunsam orasından kırılıyor hayatım.
Ya da siz bana bir kazma ve kürek verin.
Kendi mezarımı kazmak için.

Yok!!! Yok!!!
En iyisi siz beni biraz rahat bırakın.
Artık hiç bir şey söylemeyin.
Geçmiyor.
Gelmiyor.
Unutulmuyor.
Alışılmıyor.
Geberen, geberdiğiyle kalıyor.
Bana hak verin ve bir sigara daha...
Ve sizde bu gece bir sigara daha yakın benim için bir daha...
Eyvallah!!!