1
Yorum
3
Beğeni
0,0
Puan
653
Okunma
Endişeliyim, bu rıhtıma tünemiş gemiden.
Uzaklardan, çok uzaklardan, geldi.
Selam bile vermedi.
Düştü, İstanbul’un gelgitlerine...
Yakamozların, ay ışığına takılan yüzüne,
Cehreme, düşüyor, gölgesi.
Yağmurlar, ağıt yakıyor,
Dağda-bayırda duran taşa toprağa...
Artık yağmur yağarken, asfalt olmasın.
Toprak olsun.
Toprak olsun ki!
Toprak kokusunu çekelim, içimize....
Derin bir serinleme, ferahlama olsun.
Bu gemi de, artık kalksın...
Gölge düşürüyor, gün ışığıma,
Kuşlar da uçtu.
Cıvıltıları, sessizleşti.
Bütün manzarayı, derderst ediyor.
Oysa, sakin bir gün ışığı,
Güzel bir mavilik, beklemiştim.
Denizden , gökten...
#Peryasız
Cevap Yaz