1
Yorum
4
Beğeni
5,0
Puan
629
Okunma
Dolduruyorum boşluğunu hiçliğin
Yalnızlık alçıda gibi ben evin içinde olunca
Yürüyor ağaç
Yalnızlığının göklerini
Çarpıntılı kuşlara bölerek
Yırtık rüzgar duruyor başında
Gömleğini ters giymiş
Dalgın deniz
Bulamıyor ortasını köprünün
Hiçbir sokağın almadığı ev gibi yalnızım sensiz
Fırtınanın kopmak için beklediği sessizlikte
Öyle derin duyuyorum ki ağaçların içlerini
Gövdelerinden birer kulak kabarttılar
Ne diyor ne diyor ne diyor
Dal dal yaprak yaprak
Böyle böyle oluştu orman
5.0
100% (2)
Cevap Yaz