4
Yorum
10
Beğeni
5,0
Puan
707
Okunma
Aşk bencil kalırdı, sevgi ise abartı.
Hep bir kıyas yapardı, yüreği cılız kahraman.
Gölgesi korkuturdu, korkusuyla avuturdu.
Sığıntısıydı kendi hikayesinde.
Tek bacağı kırık sandalye.
Çerçevesiz bir resimdi duvarda.
Aşka ne kirpik ne göz olabildi...
Ne de sahip çıkabildi aslına.
Ortalık hokkabazı...
İyi gun dostu her omza.
Yüreksiz bir aslan, karanlık ormanında.
Şekli kendine has kukla, kurtçuklarla dolu kalbiyle aşk romanında.
5.0
100% (7)
Cevap Yaz