Karsız bir sabahın özlemi var içimde
Mevsimi kayıp bir de şiir yazmanın hikmeti.
Aşkı telaffuz etsem hece hece
Yazmaya meyyal bir günce aslında
Hiç yaşanmamışlığın meşrebi.
Kavruk tadında ölümün ve öfkenin
Serlerin yıkılmış şehrin surlarında
Kelaynak kuşlarına özenen bir minvalde
Göğün aşkla kesiştiği o bıçkın noktada.

Pejmürde deyişler
Ve yol yorgunu düşler
Karaya ak diyen bir zihniyet
Yasına müdahil hücrelerimde
Konakladığım her gece
Aslında ölü bir şiir yazmadan öldürdüğüm
Öldüğüm günü unuttuğum
Yeniden kim bilir kaç kere doğduğum…

Yılkı atları var mesela
Yılmış ölümlülerin meşrebi nasıl ki geniş…
Bir de geviş getiren mağdur hezeyan
Günü kürediğim
Aşkı kardığım
Sözcüklerin tıpasını kaybedip
Sözcük okyanusunda boğulduğum…

Ölümün de hayırlısı,
Sanrıların da belası gizem ve gerçek
Kâbusların yetisi sonlanmadan
Ah, bir uyansam geceyi devirip de tinimde
Aşka kazık kakan şehvetin
Oynaştığı gölgelerden
İyi ki uzağım gün ve gece
Görüp göreceğime binaen
Satırları sıvazlayıp
Bol oksijenli bir şiirde unutulmuşluğuma
Gıpta ettiğim bir cenaze evinde…

Uyruğu olmayan acıların da donatısı
Kambersiz düğün misali
Yatak döşek imgeler
Sağalttığım her renkle oynaşan bunca hecede
Yenik düşmüşlüğüm
İnsanlık denen muhaberede.

Aşka tok gözlü kimisi
Belki de ruhani bir ıstırap
Aşkın ve özlemin düşerken üstüme gölgesi
Yana yakıla yaşamak neymiş?
Neymiş aşka toz kondurmadığımız
Mazinin cinaslı kafiyesi
Elbette yoktan var eden sadece Yaratan
Güneşin gözlerinde ahmakıslatan bir serzeniş.

Günü kapatırken hecelediğim her kelime
Aşkla yıkadığım sözcükler
Ve aşka hitap ettiğim
Ömrün penceresinde asla batmayan bir güneş.
Kâfir imgeler tehdit ederken sevgiyi
Bir de ıslak yüreklerin yongası her muhalif düş
Pergeli sapladığım merkezi mevsimin
Yandan yana seğirten her hece
Aşkın ibrazı aşk ile
Hazan mevsimi nasıl ki yakın geceye
Ağustos düşmeden gözünden Tanrının
Eylüle set çektiğim bir matem.

Irak bildiğim gözlerden
Yine de nazarın büyüsünde
Elden ayaktan düşen bir şiiri
Kundaklarken marazi düşlerle
Elyaf bebeklerin hıçkırığı
Göğün kaportası yoksun artık renklerin hicvinden
Renklerin seviştiği her gölgede
Sudan sebeplerle irkildiğim
Matemin penceresinde iri bir düş kuşu…

Kuşun bulutlara dokunan kanatlarında
Billur yüreğin atışı gözlenir elbette aşkın titrinde
Tema’sı yorgun bir düş ayan beyan
Temas ettiği hangi imgeyse
Başım sonunda erdi işte göğün en tepesine
Şen sesiyle meleklerin
Sektiğim hece hece.

Matemle yıkasınlar beni ve de gömsünler
Şair olmadığımı da yazsınlar
Son yazdığım şiirin son dizesine
Ve sadece kuru bir elveda,
Düşerken şiirden tutsunlar elinden
Şiirin ve yüreğimin
Daha da kanamadan içimde saklı gizemim.