SİTEMİM DUVAR DUVAR
Herkese ve her şeye küsmek istiyorum.
kimseyi görmek, konuşmak istemiyorum
vurdum yüreğimi gene kendi kurşunumla.
akan kanı yine kendi ellerimle geri koyuyorum,
sağ, ya da ölü olmak şu an hiç bir anlam taşımıyor
her yanım makineli tüfekle sarılı, taranıyorum
mermiler vızır vızır geçiyorlar dört bir yanımdan,
bakıyorum, hiç bir acı yok ama param parçayım.
şimdi yerlerde duygularım, ve ayakaltında ezilmekte.
..güvercinler tarlası gibiyim
, hasat edilecek tek bir şeyim kalmamış.,
yeşillikleri, betona teslim edilmiş toprak gibiyim
birden kayıp gitti her şey elimden diyeceğim de
yok, yavaş -yavaş oldu her şey tam da gözlerimin önünde.
durdurulamıyor, her şey yokuş aşağı başıbozuk gidiyor
bakıyorum da bizden geriye ne kalacak diye?
biraz kirli oksijen, bir avuç rüzgâr birde ıslak günler.
olgunlaşamayan bir sonbahar meyvesi gibi.
döküldü orta yere tek-tek kelimeler.
alanı daralmış bir liman gibi yüreğim şimdi.
her gemi kalkışında çırpınıyorum,
her geminin gelişinde seviniyorum
topun tüfeğin gölgesinde saklanan bakışlar,
her biri mermi ağırlığındadır sevdalım.
yere düşen yüreğimi topladım,
menekşeler açtı yüreğimin düştüğü yerde.
sararım seni bana, bir yanım kan revan, bir yanım baharlar içinde.
bir ses yankılanır çok uzaklardan, derin acılar içinde.
serseri bir hayatın altında ezilen ezilene, duyulmaz iniltileri.
öfkem var, sitemkârım sana duvar-duvar ey yar..
..sen benim farkında bile değilsin sevdiğim.
saklanmaz duygular, zincire de vuramazsın
sonbahar bitti bitecek, kış ayları çok yakında,
bir daha bahar gelmeyecektir bunu da bilesin istedim.....
Gündüz Yavuz…