Hikâyesi çok uzun, bu ağaran saçların!
Hep geçim telaşıyla, düştü başıma aklar…
Bilmem hepsi benim mi yüklenilen suçların?
Başımda paralandı, düşen bütün kabaklar!
Hep geçim telaşıyla, düştü başıma aklar…

Bir dinleyen aradım, kimse kulak asmadı…
Bahar geçti, yaz geldi, tende bitti revnaklar!
Anlatmaktan vazgeçtim, kendi aklım basmadı!
Derken bir de baktım ki, pamuk/landı kavaklar;
Bahar geçti, yaz geldi, tende bitti revnaklar…

Aylar gitti güz geldi, bir gün hasta, bir gün sağ!
Sular çekildi artık, açık kaldı savaklar…
Harmanlar bitti çoktan, bozuldu bostan ve bağ!
Ne güç kaldı, ne derman, taşımıyor ayaklar;
Sular çekildi artık, açık kaldı savaklar…

Ömrümüzün son demi, mevsim şimdi kara kış!
Yollar kapandı kardan, her yer oldu uzaklar!
Gitmez geldikten sonra, her gün desen de kış kış!
Artık her yer tehlike, her tarafta tuzaklar;
Yollar kapandı kardan, her yer oldu uzaklar…

Karaman-2019/08

Halil Şakir Taşçıoğlu

ÜSTATLARDAN:

Hayat denilen yolun her adımı çileli
Gülmeye hasret kaldı hüzünzede dudaklar
Esmiyor başımızda artık sevdanın yeli
İçin için yanarken küle döndü ocaklar
Gülmeye hasret kaldı hüzünzede dudaklar..................Hicran Aydın Akçakaya

Şimdi hep mazi oldu, o eski mesut günler!
Yüzümdeki çizgiler, nasıl da derinleşti.
Hep sürecek sandığım, hayata dair dünler;
Yaktıkça yüreğimi, bir o kadar genleşti.
Yüzümdeki çizgiler, nasıl de derinleşti.............................Kardelen-1

TDK:
Revnak: parlaklık, tazelik, göz alıcılık...