GEÇMİYOR GÜNLER GEÇMİYOR

Zülfün teli boğum boğum
Ruhu bedenine,
Bedeni ruhuna dargın
Ďertler bıçak yarası
Biledikçe bilenir durur

Can bedenden çıkmayınca
Geçmiyor günler geçmiyor

Dört duvar arasında kaldı biçare
Mapus damlarını aratmaz
Gönül ise zehir zemberek
Söyletsen dertten geçilmez
Söylet mesen yürek sus pus

Özgürlük ruha gelmeyince
Geçmiyor günler geçmiyor

Melundur bakışlar can alır,
Hoyrat elde gama derde dem vurur!
Bir of çeker karşıdan, çektikçe,
Dağlar taşlar dile gelir de,
Yar bildiği sevdiceği dönüp bakmaz!

İnsan sevdiğine doymadıkça,
Geçmiyor günler geçmiyor!

Yâr geldikçe akla,
Sokaklar mesken olsa da
Muradı için umutla yaşar!
Yârdan gelecek bir gülüş için, akıl baştan gider
Düğün dernek hava da uçuşur

Yâr gelip taht kurmadıkça yüreğe,
Geçmiyor günler geçmiyor !

03.08.2019 Ankara P.ÇETİN