Ki ben;
Bütün günahlarımdan
Arındım da geldim

Hoyrat bir dünyada
Ayaklar altına alındı
Kıyıma uğradı
Anadan üryan düşlerim

Körkütük bir sarhoş gibi
Bilinmezlere vurmuşken kendimi
Hislerime tutundum

Felfecir okuyan sert rüzgârlarla savrulurken
Çaresizce yüreğime sarıldım

Gözden düşmüş na müsait bir devri bitirdim şansa bırakmadan

Ne salgınlardan ne kargaşalardan öte durdum yıkılmadım
Ağrı dağı gibi dimdiktim

Kaç kez darbe aldım
Kaç bataklık kuruttum

Sürüden ayrıldım
Hunharca zedeleyen zorbalardan sıyrıldım

Sevdim/günahı boynuma
Sövdüm /günahı boynuma

Kırıldım
Incindim
Uzak durdum

Çöpe attım adı her
Ne ise bütün zaaflarımı

Zehir de bendim pan zehir de

Sığdı bütün rüyalarım
Her seferinde kendime uyandım

Bütün öfkelerimi silkeledim
Yüreğimin köşesinden

Her acıyı bir bir bohçaladım düğümledim sıkıca

Canımın her yanışı
Körükledi beni daima

Yeniden güldüm
Yeniden ağız dolusu

Ruhumla zihnimle bedenimle

Ayaklandım yeniden

Şimdi bütün kapıları devrime açıyorum

Zümrüdü ankayım ben küllerimden doğuyorum