Denizin kıyısında kaybettim sevgiyi
Ufak bir su birikintisine aldandığım günlerde
Kalabalıklara kaçmakta buldum son çareyi
Yalnızlığın dürtüsü benliğimi sararken

* * *

bir bütün olarak harikaydı şiirin ne kadar kötü değil mi ümitsizce beklemek son bir umut kalmışken umutsuzlığa boyun eğmek , boyun eğdiğin için aciz olmayı kaldıramadığın için asil yüreğine yakıştıramadığın için dimdik ayakta olabilmek en azından çabalamak herkes yüzüne bakıp birşeyler anlamak isterken susup kalmak aksini anlatmaya çalışmak bekleyiş... o zorluğa o acıya katlandığın yetmiyomuş gibi bide susmak... bu kadarı bi yüreğe fazla değil mi? hangi yürek bu kadar acı çekmeyi hak eder...
ben fazla hassasım belki bu konuda, uzattım lafı canım dizelern etkiledi beni yüreğimin en derin yarasına dokundu emeğine sağlık başarıların daim olsun gerçek anlamda bir şiirdi ve sen bu şiirin hakkını fazlasyla verdin sevgiler o asil yüreğe...