Öyle zamansız bir yerde
Geçen günlerden
Ağıtlar dökülüyor sancılı gönüllerden...
Feryat figan,çaresiz

Kin tutmuş gözleri
Bir noktada kala kalmış
Haydi nefesime nefes ver
Seri galibiyetler tanıt günahına
Kurumasın içimdeki nehir
Dağların mora kestiği saatlerde

Kır çiçekleri
Melisaların yanık kokusu
Sert esintiyle yatan
Çimenlerin şarkılarını
Dinlesin kulaklarım
Rüzgarlarla titreyen
çiçekleri
Okşasın ellerim
Gökkuşağını kıskandıran
renklerden
Daha da renkli geçsin hayatım
Sen ne nefesim ol ne kalemim

Masum sarı çiğdemleri
Hiç anlatmak istemiyorum
Şimdi alınabilirsin sözlerimden
Yüreğimden arta kalan sızıyı
Kendinde arayabilirsin
Sen ne yazım ol
Nede kalemim

Kimse bakmasın yüzüne..
Kurak bir kalbin ortasında
Kuru çiçek kal
Yapaklarına hazan vursun
Savursun rüzgar seni
Bilinmeyen yerlere
Artık ne nefesim ol ne kalemim