Kınalı elleri varmış
Düş yorgunu kırlangıç yuvasına saklı
Gözleri alabildiğince hırpalamış umutlarını
Yaktın bir ateşe vurgun
Bu sürgün son bulmuyor
Vazgeçemezsin ki ne desem
Lütfen rol yapma.
Ellerin kınalı olsa böyle olur mu

Dünlerde kaldı bilemedim, büyümüşüm
Şaka diyordum unuttuklarımı
Gerçek olmuşlar bir bir
Dizilmişler karşıma bir destan gibi...
Hayal mi gerçek mi?
Kanatlarına bakıp ağladım,
Beni götürsünler istedim Kaf Dağına.
Lütfen hayal olsun da kurtulayım.

Birazdan o kızgın gülümseyişin aldatacak
Bir mutluluk uzatacak en küskün zamanı
Bir yırtıcı kuşa bakıp usanacağım
Götürdü bütün güzel düşlerimi ötelere.
Beni de alacakmış öyle mi,
Beni kandırmazsan sevinirim.

Çirkindi, yoksuldu, kimsesizdı,
çocuktu bir büyük kadar,
Öteleri sorsan donuk kalacak
Gözyaşı uyandıracak hala orda bıraktıklarımızı,
Benim ellerim hala boş
Lütfen rol da olsa böyle bitmesin.

00.34 Alaşehir 23. 07.2019
Süleyman Yıldırım