15 Temmuz

eski gazete manşetlerini
döktü birisi önüne
başkası darbe yıllarının
fihristini çıkardı bir bir

on yıllar geçmiş aradan
“bu kadarı da fazla” dediler
uzaklardan fısıldayan bir ses
sıvazladı apoletleri yeniden

bizim olmayan cephelerden
vicdansız emellerden
namluya ihaneti sürüp
milleti vur dedi namahrem el

hesabı olan hınçların yanında
hiç bu kadar çirkin olmadı
yıldızlı üniformaları
ses çıkardı bot ve paletleri

uykunun tatlısına inanıp
millet uyur sandılar
neme lazım bir rehavet hayal edip
küllerimizden doğarız sandılar

silahlarıyla kustukları sokaklarda
bayrak, ezan ve milleti gördüler
her hanede Ömer Halisdemir’ler
ne aziz vatan var bilemediler

son kerte uzaklardan kara bir ses
özgür göksemanın asil çocuklarına
utanmadan “sizinleyiz” deyiverdiler
baktılar olmuyor, demokrasiden
barıştan yanayız dediler

kanla boyadıkları bedenlerde
bayrak, ezan ve milleti gördüler
alınlarının çatında Ömerler, Mehmetler
kahraman milletimi gördüler

İlkay Coşkun
15.07.2016