Neme Lazım

ne yaptığını bilmeyen
görüntü, salaş hoyratlandığımız
kızanlardan, kızmalardan sonra
sözü burada havalandırmalıyız
neon ışıklarından kemerler
resmini çeksen siluet olur
yeni yürünmüş sokaklarımızdır

boynunda dünya yükü işte
bir o yana bir bu yana savrulan
sopranodan bir çığlık olup
onca hayallerle tek başına
geliyor bütün türküler gibi
kendince tek başına kalakaldığı
zonklayan bir baş belası ağrısıyla

alnının orta yerinden anlamsızca
bir kavganaz çığırtkanlık yapıyor
üşüyen başın nasılsa serpuşunu giyinir
kışla karla toplanır sarınmışlığın
hangi köşe, hangi ırmak geçilecek
ıskaladığımız kadar akarımız olacak
biri bizi uyandırsın bu ağırlıktan

ilk virajla eve yönelmek varken
dövüşken yönelim hep bir ağızdan
olur mu hiç böyle çabuk söyle
ağızlar dolusu küfürlerin böyle
söyle bırakıp gittiğin açıklıkta
kurulanıp dururken kuytuların
yürek çıbanından mülhem söyle

her canla takışacak nasılsa
ölüm bu rüzgâr gibi esen
bilahare geçer bu suskunluk
bir pusuya yatmış gibi düğüm
bir bağrı yanık dünya bir sima
her kayadan yeni toz aparacak
sahtiyan kırbacı elinde böyle

İlkay Coşkun
10.01.2023