GİTTİ*

Yıkık harabeye döndüm şu anda
O bana en sadık yâr idi gitti
Kalbime köşk kuran peri sonunda
Bakmadı ardına yürüdü gitti

Uçma diye kırdı kolum kanadım
Ne tükendi neden bitti inadım
Bunu neden yaptı hiç anlamadım
Yerde fistanını sürüdü gitti

Arkasında neler bıraktı bilmez
Çocuklar farkında yüzleri gülmez
En ağır yük anılardır çekilmez
Beni derde gama bürüdü gitti

Rahatlatmaz beni ettiğim sitem
Görenler soruyor neden bu matem
Aklım ermez buna nasıl bir istem
Bende seven gönül eridi gitti

Koyduğu yavrular girer düşüne
Tesir eder yaptığı her işine
Asla düşmek olmaz giden peşine
O benim gönlümde bir idi gitti

Çektiğim acıya dostlar tanıktır
Zihnim çok karışık yürek yanıktır
Artık bana evren boz bulanıktır
Baktıkça gözümde fer idi gitti

Sıcaklığı mutluluktu yaşamda
Gönlümde sönmeyen nar idi gitti
Yangını söndüren kar idi gitti
İhanet buldozer oldu elinde
Kar gibi sevgimi kürüdü gitti
ŞAİR YUSUF DEĞİRMENCİ