İncecik çizgisin
Hayatın nefesiyle kalınlaşıyorsun
Dağlarında ne kadar renk varsa
Gezmiş tozmuş bize getirmişsin…..

Kaşlarının altındaki diyara
Dünya densin ister miydin?...
Ben yıllar sonra hatırlatırım sana fakat
Bil istedim;
Senin her anını ben dünya diye seyrettim…

Güneşini bulayım derken
Yıldızlarında birer hayal oldum.
Bir serüvendeyim;keşfe çıktım derken
Muamma bir dilin şenliğinde
Kayboldum….

Nazlı çıktın,gizini korudun…
Aradım taradım ;
Ne izimi,ne gizemini buldum…

Giderek; okyanuslarını aşmaya ,
Dağ eteklerine seni sormaya,
Senin sırlarının gömülü olduğu toprağını bulmaya,
keşif maceralarıma son verdim...;

Sen nazınla gizinle güzelsin…

Ben sana dünya diye seslendim
Dünyanın ömrü kıyamete kadar diye…

Bebeğim; sonsuzluğumsun …
Adın; Naz
nazar boncuğun;
zaman olsun…
onu;kalbinin hemen üstüne tak,
sırlarınla bırak; boğuşsun…

ben sana dünya diye seslendim;
dünyanın ömrü kıyamete kadar diye…
bebeğim; gizli dünyamsın
rüyalarımın sevimli papağanı....

yeğenim Naz’a........