15
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1788
Okunma
senle körkütük felcim ben…
idmanlı gibi görünen vücudum
dalgın bir iflas sahnesinde rol aldı da
ne elim oynadı yerinden
ne ifadelerim yerime oturdu…
senle körkütük felcim ben…
sen;
etrafı çevrili olmazların tam göbeğindeyken
ben;
ihtişamının çenebazlığında
ordan oraya…
saklambaç oynarken nasılsam aynı:
karanlıkta,
göz hapsindeyken
kaçıyordum senden,
kaçıyorum şimdi de;
gündoğmuş şehrin birinde,
bir gözüm sende…
sana körkütük çetrefilim ben!
çünkü; vücudum idamlı ve hakimiyetsiz…
son söyleyeceklerimin altı çoktan imzalı
ön sözlerimi ise hep sona sakladım
kurtaramam seni
sen resmen bir ölü yatırım.
körkütük kadavrayım;
çıkarılıp kırılsa da kemiklerim,
itiraz etmem ben.