Y Güneş tanığıyız gardaş!

Bizler gün tanığı çocuklardık
Güneşi biz uyandırırdık gecenin koynundan
Horoz bizden sonra müjdelerdi sabahı

Gün doğmadan yola revan olurduk
Bir parça kuru ekmek
Bir kase süzme yoğurt omzumuzda

Motor sesi henüz inmemişti başaklar arasına
Ve makinanın eli değmemişti pamuk kozasına
Kılçık çizikleri kollarımız
Adım adım inerdi çiziklerimize tuzlu terimiz

Bir yanda delikanlı sevdamız
Bir yanda ekmek kavgamız
İşte böyle geçti gençlik yıllarımız

Esmeriz ekseriyetimiz
Derimizin rengi anadan düşerken toprağa
Sarışındı,beyazdı
Güneş tanığı kızıllığımız
Toprağa bağlıydı Iğdır’da varlığımız

Zaman acımasız
Zaman kırat misali
Dizginler elimizden kaydı gardaş
Kimimiz kuru dal misali erken düştük toprağa
Çürüdük
Kimimiz fırtınaya yenik düştük savrulduk
Kimimiz karşılıksız sevdik
Bir nankör yürekte kavrulduk

Yeşeremedik umut tarlasında boylu boyunca
Aç kaldık
Bir zerre suçumuz yok gardaş
Suçumuz doğuşumuzda
Yoksul doğmuşuz
Hoyratça savrulmuşuz

9/7/2019. H. Işık. Iğdır