13
Yorum
29
Beğeni
0,0
Puan
1234
Okunma

bir kavak ağacıyım şimdi
hatta yüzlercesi
kesilen köküme dokunsanız
duyarsınız feryadımı
odtü’lü gençlerin ağıdını
sırt üstü bırakılmışım
anımsarım
daha önceki kıyımlarımı
yerimde yeller estiğini
binalar dikildiğini
içime işler bir şey yapamamak
çocukluk günlerinde bırakmak
o yemyeşil
ağaçtan ağaca
salıncaklı günleri
kaç kavak ağacıyım şimdi
ankara ovasında
cadde kıyılarında
kaç kişinin özlemle andığı
düşündüğü
yok edilen kavaklıkları da unutmam
babamın sevgiyle diktirdiği fideleri
diplerini nasıl çepinlediğimizi
boy atmalarını sonra
yeni yetme gençler gibi
sıra sıra dalganışlarını
nasıl seyrettiğimizi
sevgiyle
bir kavak ağacıyım şimdi
ellerinde kesici aletleri var birilerinin
yüreklerinde sevgi yok!..
09. 07. 2019 / Nazik Gülünay