Olsun!
Bilgiler, o çocuğa bu dünyada gerekli.
Oysa siz ona dini, ilmi eğitimle;
Ahir dünya için, yetiştiriyorsunuz ya,
Haksızlıklara karşı susmasını,
Verilenle yetinmesini, şükretmesini,
Yoksa beklemesini, tevekkül etmesini.
Reflekssiz kalmasını,
İleriye gitmemesini,
Geride kalmamasını,
ortada durmasını,
Herkes gibi olmasını,
Saygı adı altında;
Boynunu kısmasını,
dilini yutmasını belletip,
cennetlik vatandaş yaratıyorsunuz ya...

Şuurlu, Milli eğitimle;
Devletin istediği vatandaş olmasını,
Üç maymunu oynamasını,
Pohpohlanmış hammasetle,
Savaştan, kan dökmekten gururlanmasını,
Kalem yerine silah tutmayı onur duymasını.
Birikmiş öfkesini yutmasını,
Safrasını da içine kusmasını.

Talepleri olanların,
yanlışı görenlerin,
Doğruyu söyleyenlerin,
İtiraz edenlerin,
hain olduğunu,
Diğerlerinin de vatansever,
Büyüklerin bir duyduğu, gördüğü,
Devletin de bir bildiği var diyenlerin,
Liyakatsız üstlere tayin olduğunu.

Bu topraklarda doğan her çocuğu,
Ateşlere atıyorsunuz ya,
Köşeleri alınmış,
Bilardo topu gibi yuvarlatılmış,
Makbul, muteber vatandaş yapıyorsunuz ya

Yağın döküldüğüne bakmayın,
Atın eşkin sekişi, kuyruk tutuşu,
Vatandaşın "edeple" köşesinde oturuşu,
Bu dünyadan ziyade,
Öbür dünya önemli.
Nitelikli, donanımlı azınlık yerine,
Niteliksiz çoğunluk daha değerli.
....
Eğitimi pedogoglara bırakma,
Panik yapma,
Kaldır kafanı tektop oyna,
Sırtımız yere gelmez bizim;
Hele bi 200 Milyonu geçelim,
Sorarız onlara...

Ömer Kıyak